konumuz "DÜRÜSTLÜK"

Dürüstlük acı da olsa doğru olandan vazgeçmemekmiş.

Burdaki ayrıntı acı, ama insanoğlu acıdan kaçınmak için herşeyi yapmaz mı? Tarih boyunca böyle olmamış mı?

Peki! Doğru olmak acı veriyorsa aynı zamanda zordur demektir diyebiliriz. Şöyle de bir durum var eğer bir kişi dürüst davrandığı için kazanmış ise bu torunlarına kadar anlatacağı muazzam bir anı olmaz mı? Neden mi öyle diyorum? Çünkü muhtemelen başına çok gelmeyeceğinden torunlarına anlatacağı kadar değerli bir anı olur.

Şöyle bir göz gezdirdim internette; dürüstlük adına ne çok şey yazılmış. Tarihçiler, filozoflar, bilim insanları.. Hepsinin ortak noktası dürüstlüğün değerli bir olgu olduğu, zaten az olan şey değerli olur.

Okuduklarimdan en çok beğendiğim ve buraya yazmaya değer gördüğüm söz şöyle

"Yalan zeka işidir,

Dürüstlük ise cesaret.

Eğer zekan yetmiyorsa yalan söylemeye, cesareti kullan da dürüst olmayı dene."

                                           Viktor Hugo

Yani demem o ki Viktor abi haklı cesaret lazım inandığını söylemeye, onun arkasında durmaya!

Çok klişe bir söz var herkes birbirine dürüst olsa hiç bir sorun kalmaz diye. Bence eksik bir söz, önce insan kendine dürüst olmalı, belki en çok cesaret gerektiren şey de bu, kendine dürüst olabilmek. Ama kolay mı azizim öyle kendine dürüst olmak, bildiğin mutsuzluk sebebi. Çünkü farkına varıyorsun bazı şeylerin kabul etsen bir dert, sal gitsin desen içinde oluşan boşluk ayrı bir dert, bunu farkeden bir insanın kendine dürüst olur mu? 

Boşver salla gitsin

Ozaman RENK! Ozaman DANS!